wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia….

„pani Frytko…” – głos szefowej, mimo, że przed chwilą jeszcze się śmiała, już nie brzmiał wesoło – „sama pani wie, jaka jest sytuacja… od dłuższego czasu mamy kryzys, klientów mało, pracy miało… od trzech lat się z tym borykamy… wie pani, że podejmowaliśmy rożne kroki, żeby to jakoś przetrwać… niestety, nic to nie dało… żeby nie przedłużać, w dwóch słowach.. musimy się rozstać…”

nawet nie chciało się Frytce czepiać, że to były trzy, a nie dwa słowa… spojrzała tylko swojej szefowej w oczy i wyszła… w ten właśnie sposób, szybko i bez zbędnych ceregieli, po prawie czternastu latach pracy, pożegnano się z nią… oficjalny powód – likwidacja stanowiska… nieoficjalny – córka szefowej właśnie zdała egzamin na aplikację notarialną…

tak, że no, wiecie… jak Frytki tu nie będzie (co może się zdarzyć… a nawet na pewno się zdarzy…), to znaczy, że albo stoi w kolejce do pośredniaka, albo wysyła kolejne CV, albo, po prostu, pije cytrynówkę i zagryza delicjami….