przedłużająca się gościna….

jak mawia stare przysłowie pszczół: „ryba i gość po trzech dniach śmierdzą”, a jak się goście zasiedzą, to się im płaszczyki podaje lub delikatnie daje do zrozumienia, że „o, u sąsiada już spać poszli”… ale co zrobić z takim gościem, co to się zadomowił i, można by nawet rzecz, korzenie zapuścił?… przygarnęła Frytka z dobroci serca jedną taką na święta… dała miejsce wygodne, byt zapewniła, nawet błyskotek użyczyła, żeby dobrze się czuła w jej domu … no i najwyrażniej wszystkie te zabiegi sprawiły, że gość ów, choć od świąt minął już prawie miesiąc, nie zamierza się wynieść…. ba, użył nawet podstępu, żeby pozostać w domu Frytki jak najdłużej… jakiego?… otóż wypuścił młodziutkie zieleniutkie pędy, zakwitł można by rzecz… i co teraz Frytka ma zrobić?… twardą być i wyrzucić?… na te resztki śniegu?… na te pluchę okropną?… na te mżawki padające?… czy może mientką i pozwolić zostać?… żeby sobie stał w ciepełku i zajmował coraz więcej miejsca, należnego innym?… takie oto dylematy targają od jakiegoś czasu Frytką, która i owszem gościnna jest, ale biorąc pod uwagę gabaryty jej pokoju, każdy gość kiedyś staje się lekko niewygodny… a szczególnie taki, który powiększa swoje rozmiary (i to nie dlatego, że Frytkowa kuchnia nie ma sobie równych, bez przesady…), ale dlatego, że taka jego natura….