być kobietą …..

jak już nie raz i nie dwa uczeni naukowo udowodnili: kobiety różne są… i nie chodzi tu o wygląd… że blondynka czy brunetka… gruba czy chuda… idzie o typ kobiety w związku… (z mężczyznami, żeby nie było…)… że ta – to silna baba, która chłopa swego pod ciasnym pantoflem, a właściwie w naszych czasach to pod szpilką ostrą,  trzyma… a ta – to taka winorośl czy inny bluszcz, który się na facecie silnym dookoła oplata, że ten ani zipnąć nie może… a jeszcze inna – słodka idiotka, która to niby niczego sama nie potrafi… i wtedy taki mężczyzna pełną gęba wykazać się może… i silnym ramieniem bezradną kobietkę otoczyć… a Frytka?… no cóż… właściwie to tak naprawdę na żadną z tych kategorii się nie łapała (a przynajmniej tak się jej wydawało…)… niby silna (charakterem…) kobieta z niej ale chłop zniewolony nijak nie był… własne zdanie mógł mieć… ( i miał, co niestety nierzadko na złe wychodziło…) … ale miał i ma!… a głupia kobietka?… w żaden sposób nie da się tego udawać… bo jak?… cały czas Frytka musi radzić sobie sama… tak ze wszystkimi problemami codziennego życia, jak i z przysłowiowym wbiciem gwoździa… co prawda, jak się „pstryczek – elektryczek” popsuł jakieś 2-3 miesiące temu, to do tej pory nie działa… dała Frytka Mężowi szansę na „bycie bohaterem we własnym domu”,  ale on chyba bohaterem zostać nie chce … a przynajmniej od elektryczności …  dalej, kobieta  bluszcz?… a jak tu chłopa owinąć jak go wiecznie w domu nie ma?… (chociaż, nawet jeśli akurat jest, to i tak nie ma ochoty Frytka się na nim owijać …)… więc się Frytka sama na sobie wspierała… aż ją czasami od tego opierania kręgosłup bolał… aż spotkała JEGO…  a On okazał się być facetem, przy którym kobieta może być kobietą…. nie cyborgiem, który nigdy nie płacze, ciężary dźwiga i na traktorach jeździ … nie heroiną ( w sensie bohaterką a nie narkotykiem…), która wszystko ma na swojej głowie i pomocy niczyjej w tym nie potrzebuje… która zawsze najlepiej wie, jak wszystko zrobić i nikt tego lepiej niż ona nie zrobi, więc wszystko robi sama … i nagle, pod Jego wpływem, okazało się, że to bzdura jest… że we Frytce różne kobiety jednak siedzą…. że czasami może być słabą kobietą, która nie musi w każdym momencie być zwarta i gotowa do działania, i może  oprzeć się na ramieniu mężczyzny, Tego mężczyzny….  a On i tak będzie ją kochał… że może być kobietą, która nie zawsze musi umieć wszystko zrobić …. albo wszystkiego na każdy temat wiedzieć…  że to w niczym nie umniejsza jej wartości… bo On i tak będzie ją kochał… że może się wypłakać na jego ramieniu (i nie ważne, że to ramię, w tym momencie akurat,  znajduje się ładnych kilometrów dalej, od czego są telefony?…) a On zawsze znajdzie takie słowa, które osuszą łzy… i wciąż będzie ją kochał…  a kiedy On ostatnio powiedział : „uwielbiam jak do mnie szczebioczesz…”  (rany, nikt nigdy nie powiedział Frytce, że jest szczebiotką, ha ha ha…) to zrozumiała, że jakaś część słodkiej idiotki, o zgrozo!, też w niej siedzi ….  i wiecie co?… dobrze jej z tym wszystkim… bo dobrze jest raz na jakiś czas pobyć po prostu KOBIETĄ… i dać się „zaopiekować” ….. tyle, że aby to zrobić, trzeba mieć przy sobie prawdziwego faceta… i Frytka wreszcie kogoś takiego ma…

drogie kobiety….  my i tak wiemy, że w wielu wypadkach jesteśmy i silniejsze, i mądrzejsze (w sensie życiowej mądrości, która czasami ważniejsza jest niż mądrość wyuczona….), i lepiej zorganizowane, i odporniejsze psychicznie bardziej niż nasi faceci… ale pozwólmy  czasami, tym naszym bohaterom, zaopiekować się nami… bo po to są …. i zrobi to dobrze i nam, i im…

bardzo Ci Desperado (bo to o Tobie przecież mowa…)  za to wszystko dziękuję… Ty wiesz, że ja Ciebie też ….